jueves, 28 de febrero de 2013









(sobre as Xeórxicas, de Virxilio)

será pola vella cuberta da edición de Cátedra que   nela arrumban catro abellas cara un panal dourado    placidez animal con rutina de santo

cada vez que vexo esta imaxe borrosa    zoa en mín esa outra da citada portada

agora e aquí    ámbalas dúas quedan definitivamente cinguidas    ata que a fin de internet ou o esquencemento -o que antes aconteza- as separe






lunes, 25 de febrero de 2013

Jeff e Roy




asimetría


En ocasiones, cuando estaba desanimado por el trabajo o la vida, me levantaba la moral dar un paseo con Jeff, que me recordaba invariablemente por qué me había hecho artista señalando u observando simples fenómenos del día a día: "Mira esa planta" o "Mira esa tabla apoyada contra la puerta". Se trata de algo que hacen juntos muchos artistas, y también quienes no lo son: fijarse en las cosas, no meramente como oportunidades para crear imágenes, sino como milagros cotidianos de por sí.

A menudo sigo sorprendiéndome al comprobar que mucha gente no ve las cosas como son. Me cuesta creerlo, pero es cierto que se limitan a echar un vistazo al mundo, bloquean las cosas indeseables y las meten en categorías como desechos. Han aprendido a concentrarse en su ascenso y a contener sus aprensiones gracias a esas reducciones categóricas. Me da miedo, porque parece la raíz de cualquier reacción. No considero que todo el que no aprecia la belleza de lo cotidiano sea fascista, pero esa gente quizás sería la más fácil de reclutar si surgiera una nueva fuerza reaccionaria. Probablemente resulta más fácil convencer a alguien que no ve la belleza de un objeto desechado y desgastado de que una categoría de seres humanos puede etiquetarse como desechos.

"Jeff Wall. El sendero sinuoso"





viernes, 22 de febrero de 2013

jueves, 21 de febrero de 2013



Achegádevos a un pequeno bosque que teñades cerca da casa e facede as vosas presentacións: bos días señores carballos, bos días señores piñeiros, bos días señor bidueiro ... ou o que sexa. Agora tedes que fotografíar tódalas árbores que alí se atopan. Unha por unha, ides facendo retratos sinxelos. Singularizade ás árbores -esto último é o máis importante-.

Se cadra podedes tomar algunha imaxe de grupo ou familia ainda que non é necesario.

Así como tampouco deixaríades de facelo se de xente respectabel se tratase, despedídevos do lugar con cumprimento e solemnidade (namentres tanto podedes remexer nas follas, a ser posible coas mans. Ulide as follas e as cascas que apodrecen no chan)

 
 

 






 
 

 

 
 
 


 



 




 
 
 
 


 


   



martes, 19 de febrero de 2013



" ... en esta feligresía de San Christoval de Pezobre hay ttres (muiños) arineross de piedranegra de canle ... el uno se llama do medio quees de Domº Quinttela y consorttes los quemuelen todo el año con agua corrie. del río da Beseña en donde seallan sittos ..."

(fragmento tomado do Catastro do Marqués da Ensenada, documento redactado o día vinte de Agosto do ano 1752)




muiño que hai en San Cristovo de Pezobre (Santiso - A Coruña) sobre o regato que chaman Beseña







miércoles, 13 de febrero de 2013








Atravesaré
el reino de Flora y el del viejo Pan: dormiré sobre la hierba
fresas y manzanas serán mi alimento
y aceptaré el placer que ve mi fantasía.


J. Keats





lunes, 11 de febrero de 2013



"Cando a tía Ádega cerra unha fiestra, a casa chisca un ollo"
                                                                                                           (Castelao)                                










jueves, 7 de febrero de 2013









El cardo, la ortiga, la bardana, la belladona,
Tienen futuro. Suyos son los páramos
Y los herrumbrosos railes, el cielo, el silencio.
 
 
Czesław Miłosz

 
                                                                                                                     
 

miércoles, 6 de febrero de 2013

martes, 5 de febrero de 2013

devotos


(palabra de Szymborska)

 
 
 
 
Coñezo o mundo en seis legoas á redonda - Coñezo as herbas, sei coutar os males - Deus ainda non pousa a súa ollada na miña testa - Sigo a pregar por non morrer de repente - A guerra é un castigo e a paz un agasallo - Os xogos vergoñentos son cousa do demo - A miña alma é tan certa coma o carozo dunha ameixa
 
Non coñezo os xogos do corazón - Non coñezo a nudez do pai dos meus fillos - Lonxe de mín sospeitar que o Cantar dos Cantares - sexa un confuso borrador con riscaduras - Canto quero dicir está nas frases feitas - Non abuso da desesperación porque non é miña - só a gardo en depósito e por un tempo entre as miñas mans ...
 
                                                                                                                             Wislawa Szymborska





viernes, 1 de febrero de 2013

Éire






nos días claros - cando loce o dourado sol - vense de lonxe os limpos carreiros - que fixo o costume de baixar ós cantís - e a torre de lus - branca   coma unha pomba entre os alecríns - Éire